مکان‌یابی مجدد زمین‌لرزه‌های 20 سال اخیر منطقه شمال‌غرب ایران با استفاده از الگوریتم JHD

مکان‌یابی دقیق‌تر زمین‌لرزه­های یک منطقه مستلزم وجود ایستگاه­های لرزه­نگاری کافی و توزیع مناسب آنها در منطقه است. استفاده از اطلاعات شبکه­های لرزه­نگاری مختلف موجود در یک منطقه و تلفیق داده­های ثبت­شده در هریک از این شبکه­ها با یکدیگر می­تواند برای رسیدن به این هدف مفید باشد. این امر موجب کاهش مقدار نبود آزیموتی می­شود و بهبود کمی و کیفی پارامتر‌های مکانی زمین‌لرزه­ها را حتی برای زمین‌لرزه­های کوچک فراهم می­کند. در این مطالعه مکان‌یابی مجدد زمین‌لرزه­های 20 سال اخیر شمال ‌غرب ایران با تلفیق داده­های شبکه­های موجود در منطقه انجام گرفته ‌است. در این راستا، ابتدا اطلاعات ثبت­شده از زمین‌لرزه­های منطقه در ایستگاه­های شبکه­های لرزه­نگاری داخلی و کشورهای همسایه از پایگاه داده­های مربوط جمع‌آوری و مجموعه کامل­تری از زمین‌لرزه­های منطقه تهیه شد. پس از آماده­سازی داده­ها وحذف داده­های پرت، مکان‌یابی مجدد زمین‌لرزه­ها براساس داده­های تلفیق­شده و با استفاده از نرم‌افزار ولست ابتدا به روش تک­رخداد و سپس با روش JHD انجام یافت. نتایج این مکان‌یابی و جابه‌جایی­های حاصل در رومرکز و عمق زمین‌لرزه­ها ارزیابی، و خطای RMS اولیه مربوط به زمین‌لرزه­ها با خطای RMS مربوط به مکان‌یابی مجدد با روش تک­رخداد و روش JHD مقایسه شد که در هر مرحله بهبود خطاها قابل‌توجه بود. درنهایت، با رسم مقاطع عمقی کانون زمین‌لرزه­ها در نواحی فعال لرزه‌خیزی، ساختار‌های مرتبط با زمین‌لرزه­ها در منطقه بررسی شد. براساس نتایج، در بسیاری از مقاطع، حذف ساختارهای غیرواقعی ناشی از خطاهای نظام­مند تعیین محل زمین‌لرزه­ها مشهود است و در بعضی از مقاطع، ضمن کاهش پراکندگی محل کانون زمین‌لرزه­ها، ساختارهای موجود واضح‌تر مشاهده می­شوند. نتایج و پارامترهای مکانی جدید حاصل از این مطالعه می­تواند برای مطالعات مختلف بعدی در منطقه استفاده شود.